[17] Gayle Forman ,,Byłam tu''

Na samym początku bardzo chciałam podziękować tym dużym zainteresowaniem odnośnie poprzedniego posta.Myślałam,że nikt nie będzie go czytał,a okazało się,że cieszy się dość dużą popularnością,oraz było bardzo dużo komentarzy za co wszystko Wam bardzo dziękuję <3.
Dzięki Wam jak głupia uśmiechałam się co chwilę do laptopa.

Ale przejdźmy już na właściwy tor,a mianowicie recenzja.Dzisiaj będzie ciut nieco inna forma niż zawsze i chciałabym przy takiej pozostać,mam nadzieję,że przypadnie Wam do gustu.

Książka była bardzo intrygująca i na bardzo ciekawy,ale i przykry temat (jeśli można to tak określić).

,,Nie tylko pięknie napisane i głęboko wzruszające,ale i bardzo WAŻNE. Brawo. Po prostu brawo.'' ~Sarah Dessen

Gayle Forman -Byłam tu

Gayle Forman w najwyższej formie znów pisze o najistotniejszych życiowych problemach ­– nie tylko młodych ludzi.

Książka opowiada o Cody,przyjaciółce Meg,która popełniła samobójstwo.Dziewczyna próbuje się dowiedzieć co było tego przyczyną.Ma ogromne wyrzuty sumienia,że to jest jej wina,choć bezpodstawnie.

,,(...) -Jak można nie wiedzieć takich rzeczy o najbliższym człowieku? Nawet jeśli nic nam nie powie,jak to możliwe,żeby uważać kogoś za najpiękniejszą,najbardziej magiczną osobę,jaką kiedykolwiek spotkaliśmy...jeżeli okazuje się,że ta osoba cierpiała tak bardzo,że musiała wypić truciznę? Która tak długo kradła komórkom tlen,aż serce przestało bić? Więc nie pytajcie mnie o Meg. Bo gówno wiem.''

~str.70

Dziewczyna próbuje zrozumieć kim tak naprawdę była Meg.Myślała,że jest jej przyjaciółką,ale jednak wielu rzeczy o niej nie wiedziała,za co nie można jej winić,bo nikt nie jest wstanie wszystkiego o danym człowieku wiedzieć,nawet tym najbliższym.Bo spójrzmy prawdzie oczy,kto z nas jest w stanie powiedzieć wszystko o swojej rodzinie,najlepszych przyjaciołach czy nawet rodzicach? Nikt.Nikt nie jest w stanie wiedzieć wszystkiego,nawet o samym sobie,a co dopiero o innych...

,,Ktoś wyrył w metalu krótkie: BYŁEM TU.Meg strasznie się to spodobało. (...) Wypisała sobie tę frazę na ścianach w pokoju i groziła,że kiedyś przerobi ją na tatuaż.''

~str.122

Cody przechodzi przez trudną ścieżkę w swoim życiu,jej przyjaciółka była dla niej jak siostra.Strasznie ciężko jej było po tak ogromnej stracie.Chciała zrozumieć jedną rzecz,dlaczego. Często sami siebie jak się coś stanie pytamy dlaczego akurat my,często rzeczy o które mamy pretensje nie mają sensu, na świecie ludzie borykają się z bardzo ciężkimi problemami. Dlaczego my nie potrafimy tego uszanować i cieszyć się życiem? W końcu mamy je tylko j e d n o.

,,Kolejny raz się zastanawiam: dlaczego nie przyszła z tym do mnie? Dlaczego nie ja byłam osobą, którą poprosiła o pomoc?''

~str.134

Jak widać bohaterkę zadręczały wyrzuty sumienia.Nas też często dręczą,ale dopiero po fakcie. Czemu nie potrafimy znaleźć problemu wcześniej i go rozwiązać,a dopiero po wszystkim mówimy,że mogliśmy zrobić to czy tamto? Czemu tak funkcjonujemy? Strasznie mnie to zastanawia wydaje mi się jednak,że nie ma odpowiedzi na to pytanie.Takiej solidnej i konkretnej.

,,Podobnie jak w Zostań,jeśli kochasz Forman proponuje nam przenikliwą analizę stanu zawieszenia między życiem a śmiercią.Pisz też o odwadze niezbędnej,by żyć dalej'' ~Publishers Weekly

Książka ogólnie bardzo mi się podobała.Temat był bardzo ciekawy,ale i smutny.Okładka też bardzo mi się spodobała :).Uwielbiam tą autorkę za to,że podejmuje się często bardzo trudnych tematów,z którymi innym ciężko sobie poradzić. Te tematy oraz jej książki zmuszają do głębszej refleksji. Mnie sprowadziły przynajmniej do takich. Po skończeniu książki zastanawiałam się co ja bym czuła na miejscu Cody? Jak bym postąpiła? Nigdy się tego nie dowiem dopóki nie stanę na jej miejscu,a mam nadzieję,że to nigdy się nie wydarzy czego i Wam życzę. 

Co znajdziecie w tej książce? Dużo możecie dowiedzieć się o sobie samych,gdy książka skłoni was do refleksji.Zobaczycie i poczujecie jak by to było stracić bliską osobę.Poza tym w książce jest też miejsce na wątek przyjaźni,no i trochę miłości.

Moja ocena: 6/10
---------------------------------------------

A teraz taka mała sprawa organizacyjna :). Po długim (uwierzcie mi ogromnie długimmmm, z naciskiem na ,,długim'' ;D ) namyśle postanowiłam usunąć niektóre stare posty. Nie podobają mi się, ponieważ pisałam raczej dziwnie. Oczywiście nie usunę wszystkich, ale niektóre naprawdę muszę, bo nie mogę na nie patrzeć. Oczywiście w poście urodzinowym będzie widać ile tych postów było, ale ja troszkę muszę usunąć. Po prostu widzę swoje błędy, których nie uważałam za błędy, jednak zostawię większą część, aby nigdy do takiego pisania nie powrócić.

Poza tym planuję jeszcze zmienić swoją nazwę z Jabłuszkooo TOP Model na samo Jabłuszkooo. Nie jestem już tak bardzo zafascynowana szkicowaniem, ponieważ po części z tego wyrosłam (choć nie do końca, bo zdarza mi się jeszcze jakieś projekty robić) , nie mówię, że to nie było fajne, bo było, ale jednak potrzebuję już ze swojego nicka wymazać ta nazwę, bo wydaje mi się nie dojrzała i nie podoba mi się. 

P.S.Wszystkie fragmenty pochodzą z książki i tak zawsze będzie w nowych recenzjach! ;)

Jak Wam podobała się recenzja? Czytaliście może tą książkę? Jakie odczucia? :)