[81] Brenna Yovanoff ,,Wyśnione miejsca"

Pamiętacie może ten szał na tę książkę? Bo ja pamiętam. Powiem Wam coś, na tak wypromowanych książkach ciąży ogromna presja, czytelnik podnosi poprzeczkę niesamowicie wysoko. Nie wie czego się spodziewa, ale chce by było to szałowe, próbuje pojąć, dlaczego tak wiele osób uwielbia dany tytuł, przechodzi mu przez myśl, że to musi być przez "coś", po czym sam zabiera się za książkę szuka tego "czegoś", po czym nie znajduje "czegoś" co nieświadomie szukał. Zastaje pustkę i zdziwienie. Kolejne przychodzi rozczarowanie. 

,,Świat zawsze działa według określonych zasad. 

To, że nie potrafimy ich pojąć, nie oznacza, że nie istnieją."

DWIE WAVERLY I DWÓCH MARSHALLÓW

Dwa oblicza, więc i dwie osoby. Pierwsza Waverly jest piękną dziewczyną, posiadającą popularnych przyjaciół i nienaganne oceny, a także wysokie wyniki w sporcie. Druga Waverly jest tajemnicza. Ma problemy ze snem. W ciągu doby przesypia średnio od 3 do 5 godzin. Swoje myśli zagłusza nocnym bieganiem. Pierwszy Marshall to chłopak z marginesu społecznego, jednak całkowicie mu to nie przeszkadza. Ćpanie i picie jest jego codziennością. Drugi Marshall to ten, który więcej czuje niż chciałby przed sobą przyznać. Oboje są w wieku siedemnastu lat.

SPOTYKAJĄ SIĘ... WE ŚNIE

Jest to bardzo niespotykana forma pośród książek. Waverly przenosi się podczas snu do Marshalla, jednak jest to rzeczywiste. Na co dzień pamiętają o tym, jednak wolą z tym nic nie robić i udawać, że ta sytuacja nie ma miejsca. We śnie są po prostu s o b ą. Bez masek, kłamstw, bez warstwy ochronnej. Nie muszą udawać kogoś kim nie są. Pozwalają siebie poznać takimi jakimi są, ale nie przekładają tego na rzeczywistość. 

MOTYW SNU

Jak pisałam niby inny wątek, którego nie spotyka się w książkach, ale jak dla mnie nie był w ogóle wyjątkowy. Autorka potraktowała go bardzo luźno, że tak powiem. Nie przyłożyła się do tego, przez co było nudno, bohaterowie jakby sztucznie podtrzymywali rozmowy i zbyt realnie. Myślałam, że  z tym przenoszeniem się we śnie wplecie jakąś fantastykę, a tak naprawdę jedyne co tu jest z fantastyki to tylko fakt spotkań w snach, które nie wiadomo czy są snami. Czytelnik nie wie jak to się dzieje, że bohaterka przenosi się, po co i dlaczego. Sama bohaterka tego nie wie, ale nie docieka, przez co zostaje to niewyjaśnione. 

OGÓLNIE O FABULE I TYM CO BYŁO NIE TAK

Ogólnie okładka jest piękna, przyciąga wzrok i aż chce się ją mieć na półce, szkoda tylko, że sama historia jest bardzo słaba. W żadnym stopniu nie wyróżnia się na tle innych. Fabuła była po prostu nudna. Spodziewałam się czegoś bardziej ,,wow". Akcja nie zaskakuje, a do tego jest bardzo chaotyczna. Czasami musiałam cofać się o całe rozdziały i przypominać sobie co takiego się w nich działo, bo aktualne były tak dziwnie zaczęte, że nie wiedziałam o co chodzi. Niby były dwie perspektywy, ale ta Waverly była dużo dłuższa, Marshall dostawał maksymalnie trzy strony i tyle z jego "gadania". Oboje bohaterowie byli bardzo, bardzo irytujący. Twierdzę, że nie da się ich polubić. Problemy głównych bohaterów były napisane w sposób tak nudny, nieciekawy i nużący, że ciężko jest im współczuć czy myśleć o ich powadze. Do tego czytanie tej książki strasznie, ale to strasznie mi się dłużyło. Styl autorki totalnie nie przypadł mi do gustu, był ciężki i nużący. Często nie miałam pojęcia o co jej może chodzić, przez co traciłam dużo czasu na domysły, których i tak nikt nie potwierdzi. Do tego jestem po lekturze już ze dwa tygodnie, a totalnie nie pamiętam co się w niej dokładnie działo, co mówi samo za siebie...

PODSUMOWUJĄC

Jestem ogromnie zawiedziona. Książka totalnie mi się nie spodobała. Do tego doszło jeszcze to, że była bardzo mocno promowana i zachwalana, przez co nastawiłam się na wielkie "wow" i go nie dostałam. W zamian za to autorka zaserwowała ogromną porcję nudy i swojego okropnie chaotycznego stylu. Nie popisała się. Książka w moim odczuciu jest nużąca, do tego nie wyróżnia się na tle innych. Z ciekawego motywu snu został tylko cieniutki ślad, ponieważ autorka po całości zjechała pomysł. Czytelnik dostaje irytujących bohaterów, którzy nie wiedzą czego chcą, do tego ich problemy zostały opisane w taki sposób, że za grosz nie czuć powagi. Jedyne co ratuje całą książkę przed katastrofą to okładka. Szkoda tylko, że historia jest bardzo słaba. Nie polecam.

OCENA: 2/10 (bardzo słaba)