[85] Ava Dellaira ,,Kochani dlaczego się poddaliście?"

Książka o której słyszałam wielokrotnie różne opinie, a mi było z nią nie po drodze. W końcu jednak udało mi się ją przeczytać. Moje zdanie jest dość podzielone ze względu na różne czynniki w książce, co może mi nieco utrudnić decyzję oraz podjęcie oceny. Ale postaram się najbardziej jak będę mogła, aby było to spójne i sensowne :).

,,Można być szlachetnym, odważnym i pięknym, a mimo wszystko czuć, że się upada.''

GDY ŻYCIE STOI W MIEJSCU, A MUSI IŚĆ DALEJ

Szesnastoletnia Laurel to główna bohaterka książki, która boryka się z tragiczną śmiercią siostry. Właśnie rozpoczyna liceum, a co za tym idzie nowy etap swojego życia. Nie potrafi sobie poradzić ze stratą siostry, gdyż zawsze stała w jej cieniu, a teraz? Gdy przyszło jej samej być w świecie pełnym nastolatków, gubi się i nie wie tak naprawdę jak ma sobie poradzić. Idzie jej opornie, ale z czasem zaczyna odkrywać siebie.

JEŻELI TRACI SIĘ KOGOŚ, TO W NAS TEŻ COŚ UMIERA

Książka jest pisana samymi listami Laurel do ludzi, którzy odeszli. Są tam m.in. Kurt Cobain, Amy Winehouse, Janis Joplin... Z jej listów zaczyna układać się historia o niej samej... Przeżywa wszystko po raz kolejny, od nowa. Poznaje siebie, dostrzegamy tam historię młodej osoby, która jest zagubiona w świecie w którym przyszło jej żyć, bez bliskiej jej osoby, bez kogoś kogo kochała, bez kogoś kto był dla niej kimś najlepszym, bez wad, kimś wyjątkowym, kimś kto był jej siostrą...

ŚWIAT POTRAFI ZASYPAĆ NAS W JEDNEJ SEKUNDZIE

Główna bohaterka to osoba z którą się utożsamiamy. Czujemy ból, stratę, samotność i cenę przebaczenia. Czasami jest nam naprawdę ciężko. Wszystko idzie nie tak. Cały nasz świat sypie się w jednym momencie, a my? My musimy nieść ten ciężar ze sobą i nie pozwolić się mu przygnieść. Jeden z takich ciężarów niesie Laurel, mimo iż nie jest jej łatwo, nie poddaje się. Stara się być odważna, dla siebie, dla innych... No cóż, takie jest życie. Trzeba sobie umieć poradzić nawet w kryzysowej sytuacji.

SĄ HISTORIE, KTÓRE TRZEBA POZNAĆ

Historia jest naprawdę smutna i dołująca. Jednak warto się z nią zapoznać choćby dla uświadomienia sobie, że są rzeczy o których powinno się mówić, mimo ich dramatyzmu. Są historie, które trzeba poznać. Są też takie, które wnoszą coś do naszego życia, choćby najmniejsze prawdy, które są nam znane i wpajane od najmłodszych lat. Taka historia nie może mieć za wiele "akcji", bardziej chodzi tu o poziom emocjonalny. Jest to książka raczej na jeden raz, bo mnie bynajmniej nie ciągnie do drugiego razu. Ogromnym minusem jest brak rozdziałów, ponieważ to są tylko listy. Ciekawym zabiegiem było adresowanie ich do osób zmarłych i przytaczanie jakichś ciekawych wiadomości o nich. Mimo wszystko nie wciąga tak bardzo jak powinna, ciekawie zaczyna się robić dopiero pod koniec.

PODSUMOWUJĄC

Mam ogromny mętlik jeżeli chodzi o ocenę tej książki czy samo jej opisanie. Nie zachwyciła mnie tak bardzo, że będę o niej pamiętać, lecz jest jednak jakiś ślad, który pozostawia po sobie. Coś, co potwierdza znane nam fakty, które były wpajane, lecz nie zawsze przestrzegane. Pokazuje różne oblicza bólu, cierpienia czy samotności. Jednak nie myślcie, że jest tylko smutną i dołującą książkę, nie, jest historią pewnej szesnastolatki, która musi sobie poradzić z życiem. Bo właśnie tak jest w życiu, raz dobrze, a raz źle. Nie mamy na to wpływu, ale musimy sobie radzić. Laurel podjęła ryzyko błędów i porażek, ale zadecydowała nie stać w cieniu, zadecydowała żyć.

OCENA: 5/10 (przeciętna)

Co myślicie o tej książce? Czytaliście, zamierzacie? Czy mimo tego, że podobnych historii jest dużo uważacie, że są potrzebne? Ja uważam, że tak. Zwłaszcza tak oryginalnie napisane.