[90] Lauren Oliver - ,,Delirium"

Szczerze powiedziawszy jest mi ogromnie wstyd. Zabierałam się za tę książkę, gdzieś od stycznia 2016 roku i dopiero teraz raczyłam się nią zainteresować i wreszcie przeczytać. Oczywiście za karę, tak mnie zaskoczyła, że mam poczucie winy w związku z tak długim zwlekaniem... Do tego jest mi smutno, bo jej lekturę przerwała mi masa innych książek, ale dość żali, zapraszam na recenzję ;).

,,Niesamowite jak paradoksalnie układa się życie: najpierw bardzo czegoś pragniesz i nie możesz się doczekać, a potem, kiedy jest już po wszystkim, 

marzysz tylko o tym, by cofnąć czas i wrócić do dni, gdy wszystko było po staremu."

MIŁOŚĆ JAKO CHOROBA

Lena żyje w dość dziwnym świecie. Środowisko uznaje miłość za najgorszą możliwą chorobę, dlatego też każdy kto ukończy 18 lat zostaje wyleczony poprzez specjalny zabieg i nie może do końca życia się zakochać. Oczywiście, aby jakoś społeczeństwo funkcjonowało, każdy po zabiegu zostaje sparowany z podobną do siebie osobą odmiennej płci i musi żyć z nią do końca, bez miłości i żadnych uczuć. Dziewczyna z wytęsknieniem odlicza dni do swojego zabiegu, a gdy ten nadchodzi jest ogromnie szczęśliwa, że będzie mieć to już za sobą, jednak coś idzie nie tak... W wyniku całego zamieszania zresetowano wszystkim zabiegi z tego dnia i wyznaczono nową datę. Lena jest ogromnie niepocieszona. 

ŚWIAT BEZ MIŁOŚCI JEST BEZPIECZNIEJSZY?

Czy delirium (miłość) jest tak niebezpieczne jak wszyscy mówią? Lena zawsze myślała, że tak jest. Bała się, że się zarazi chociaż symptomy znała na pamięć i wiedziała, że wyczuje kiedy to się stanie, jest jednak uparta i zawzięta i za nic nie chce złapać tej przeklętej choroby. Niespodziewanie na jej drodze staje tajemniczy Alex, z pozoru wyleczony i prawidłowy obywatel... Jednakże może skrywać jakieś sekrety? Czy będzie to tak niebezpieczne jak z pozoru wygląda? Lenę zadręcza mnóstwo pytań, a do tego jej przyjaciółka Hana stała się całkiem inną osobą niż za jaką ją miała. Do tego wszystkiego dochodzi ciotka Carol stercząca jej nad głową i pocieszająca, że do zabiegu da radę, że nie zarazi się, więc nie musi się, aż tak martwić. Ale Lenie chodzi po głowie tylko kilka pytań. A co jeśli kłamali i delirium nie jest tak niebezpieczne? Co jeśli wmawiali nam stek kłamstw, a my według nich żyjemy? Co jeśli...? Do tego dochodzi tajemnicza Głusza i Odmieńcy żyjący, gdzieś głęboko w niej. Czy ona naprawdę istnieje? Czy w niej żyją ludzie potrafiący się kochać i żyć? Kto mówi prawdę, a kto kłamie?

,,WOLĘ UMRZEĆ NA WŁASNYCH WARUNKACH NIŻ ŻYĆ NA ICH"

Trzeba przyznać, że autorka miała genialne wyobrażenie świata bez miłości i bardzo dobrze poradziła sobie z zrealizowaniem swojej wizji na kartkach książki. Najwyraźniej druga szansa dana autorce nie poszła na marne, ponieważ właśnie ta książka dołącza do listy moich ulubionych :). Trzeba też wspomnieć, że polska okładka jest cudowna! Nie mogłam się napatrzeć. 

PODSUMOWUJĄC

Bardzo, ale to bardzo mocno książka przypadła mi do gustu. Jak mam być szczera to nie spodziewałam się tego ze względu na jedyną książkę, którą czytałam tej autorki, a jest nią ,,Panika". Nie zbyt przypadła mi do gustu, dlatego nie mogłam pojąć jak bardzo ta mi się spodobała. Świat został wykreowany naprawdę dobrze, a poziom napięcia idealnie wyważony. Główna bohaterka także nie była jedną z irytujących, tylko taką, którą bardzo łatwo polubić i się z nią utożsamić. Alex to chyba mój nowy książkowy mąż, także nie muszę tego komentować ;). Co do całej fabuły, było naprawdę ciekawie, intrygująco i tajemniczo. Przeczytałam ją stanowczo za szybko, lecz nie mogłam się powstrzymać! Gorąco Wam polecam tą książkę! Jest wspaniała!

A ty, gdyby miłość była chorobą, chciałbyś się wyleczyć? 

OCENA: 10/10 (arcydzieło)

Czytaliście? Co sądzicie? Przede mną jeszcze dwa tomy i dodatek ^^. Ciekawe co ze sobą przyniosą...