[56] Aneta Jadowska ,,Dziewczyna z Dzielnicy Cudów"

Ogólnie rzecz biorąc nie czytam polskich autorów. To nie tak, że wyrzekam się ich i twierdzę, że są najgorsi. Trafiłam na kilku dobrych, jednak zbyt wiele razy się zawiodłam. Zbyt wiele razy próbowali kopiować zagraniczne pomysły z marnym rezultatem. Ta książka była inna od większości polskich książek. Czy jest dobra? Czy może kolejna mnie zawiodła?

,,Słabe istoty pozorują się na silniejsze. 

Tylko te silne mogą sobie pozwolić na udawanie słabości.''

Nikita to jedno z imion głównej bohaterki. Ma ich wiele, jednak nikt nie zna jej prawdziwego imienia. Nazywana także Modliszką dziewczyna jest brutalna, twarda i pewna siebie. Ciężko byłoby ją zabić, jednak jej z łatwością przychodzi zabicie przeciwnika. Jest córką zabójczyni i szaleńca, który chce ją znowu złapać tylko i wyłącznie na złość matce. Nikita chce od życia czegoś więcej, chce mieć stałe miejsce, ale trudno o coś takiego, gdy należy do Zakonu i jest Cieniem oraz utrzymuje sekret...

Nie ufa nikomu. Zwłaszcza matce, która jak na złość daje jej kolejnego partnera, Robina. Dziewczyna nie potrafi odkryć intencji matki, lecz wie, że coś jest bardzo podejrzane... Żyje w alternatywnym świecie zwanym Wars, jest jeszcze Sawa, uzbrojona w  kły i pazury. Życie mieszkańców nie jest łatwe, gdy miasteczka płatają figle. 

Z Dzielnicy Cudów, miasta lat 30 ubiegłego wieku, zostaje uprowadzona dziewczyna. Modliszka ma za zadanie ją odnaleźć i oddać na miejsce zanim będzie za późno... Trop zaprowadza ją w dość dziwne miejsce. Nie rozumie niczego, sprawy wymykają się spod kontroli. Ktoś wziął za cel właśnie ją, tylko po co i dlaczego? Co takiego się wydarzy? Czy Nikita w porę zorientuje się co się dzieje zanim będzie za późno?

,,-Dlaczego wołałaś swojego ojca?

-Czasami koszmary mają imię - powiedziałam cicho, żałując tego w sekundzie, w której słowa opuściły moje usta."

Tak jak wspominałam na wstępie, nie czytam polskich autorów. Ta książka należy jednak do wyjątku. Opis już na samym początku przyciągnął moją uwagę, a przepiękna okładka tylko dopełniła dzieła, że wiedziałam już, że muszę tą książkę przeczytać. Byłam bardzo pozytywnie nastawiona! Nie mogłam się doczekać wszystkiego i wiecie co? Nie zawiodłam się ani trochę! Po cichu szykowałam się na lekki zawód, jednak niepotrzebnie. Co prawda jedna jaskółka wiosny nie czyni, ale ta książka spowodowała, że chyba na nowo zacznę wierzyć w potencjał naszych autorów.

Do tego książka bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła, bo w środku są ilustracje! Bardzo dawno temu czytałam ostatni raz książkę z obrazkami, a te były tak świetne, że nie mogłam się napatrzeć! Jest to przeogromny plus, ponieważ dodaje niepowtarzalnego uroku. Książka bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Tak się wciągnęłam, że nawet nie wiem kiedy, a już kończyłam... W pewnym momencie akcja tak bardzo przyspiesza, że nie wiemy co mamy zrobić z tego całego napięcia.

,,Cała sztuka to nie pomylić fantazji z rzeczywistością i 

nie zgubić siebie... czy własnego wyobrażenia o sobie. 

Czasami trudno to rozróżnić.''

Dziwiły mnie wszystkie polskie miejsca, ponieważ nie czytam właśnie książek z nimi. Na początku nazwy okolic były dla mnie dziwne, bo w końcu w niektórych byłam, a teraz czytam o nich książkę. Z czasem jednak przyzwyczaiłam się i zaczęło mi się nawet to podobać. Ogólnie jestem zachwycona, że czytałam coś polskiego, a równocześnie równie dobrego jak powieści zagraniczne. Jeżeli nie sięgacie tak jak ja po polskie tytuły, to ta książka jest zdecydowanie dla was, może udowodni wam, że zdarza się nam być na równi z zagranicą.

Sami bohaterowie i akcja budzą podziw, ponieważ bardzo przypominają nasz świat i jednocześnie bardzo się od niego różnią. Główna bohaterka jest bardzo ciekawą postacią. Bohaterowie drugoplanowi także są świetni. Zarys fabuły i jego wykonanie, jak dla mnie prawie bezbłędne, ponieważ autorce zdarza się czasami dodać zbyt dużo niezrozumiałych rzeczy na raz. Ma za dużo pomysłów i za mało miejsca na zrealizowanie ich, więc czasami poupycha je naraz i czytelnik łatwo się gubi. Jej pióro jednak jak dla mnie jest lekkie i łatwe w odbiorze.

Podsumowując, ta książka jest idealna dla osób, które nie sięgają po polskich autorów. Nawróci wiarę w nich, a także udowodni, że nasze, polskie książki mogą być równie dobre co zagraniczne. Do tego jest bardzo intrygująca i wciągająca. Ma przepiękną oprawę graficzną oraz ilustracje w środku, które nadają niepowtarzalnego uroku. Bohaterowie są dobrze wykreowani. Zarys fabuły dobrze wykonany i zrozumiały. Język i styl autorki jest prosty w odbiorze. Czytelnik nie musi za szczególnie się wytężać, bo nawet jeśli dochodzi jakieś słówko z fantastycznego świata autorki, to i tak za chwilę zostanie wytłumaczone w treści. Autorka ma styl, to trzeba jej przyznać. Słowa jakby podporządkują się jej. Są elastyczne, stawia je dobitnie, jasno i wyraźnie, nie ma owijania w bawełnę. Ma charakterek. Nie umniejsza znaczenia, nie sprowadza się do "grzecznego" wyglądu. Jak chce by coś było wyraziste to właśnie taki się staje. Jeśli chcecie przeczytać coś z fantastyki to gorąco polecam wam właśnie tę powieść. Mnie nie zawiodła. I trzymam kciuki, by waszym oczekiwaniom sprostała.

Moja ocena: 9/10 (wybitna)

Za egzemplarz (i naklejkę, niby taki drobiazg, ale strasznie się z niej cieszyłam) serdecznie dziękuję wydawnictwu:

A Wy czytaliście tą książkę? Zamierzacie? Koniecznie podzielcie się swoją opinią w komentarzach ;)