[59] J.K.Rowling ,,Harry Potter i Książę Półkrwi"

Bezceremonialnie mogę ogłosić, że zakochałam się w tej serii. Myślałam, że może uda mi się obronić, ale moje biedne czytelnicze serce już dawno porwała owa seria. Zacznę od tego, że nie mam pojęcia co napisać. W ogóle. Ta książka rozbiła mnie na kawałki, a ostatni tom mnie przeraża, bo nie wiem co tam spotkam. Ale wróćmy do właściwej książki, przedostatni tom mnie zaskoczył, wzbudził we mnie wiele sprzecznych emocji. Domyślacie się może dlaczego? Sprawdźcie sami!

,,Każdy z nas wierzy, że to co ma do powiedzenia, jest o wiele ważniejsze od tego, co mógłby powiedzieć drugi.''

Po klęsce Voldemorta odnośnie przepowiedni jest gotów uczynić wszystko, by zawładnąć światem czarodziejów. Organizuje spisek,  w którym główną rolę odegra jeden z uczniów Hogwartu. Jednak czy jego plan ma szansę osiągnąć triumf? W poprzednim tomie Czarny Pan przegrał, jego determinacja może być kluczowym momentem do osiągnięcia sukcesu, jednak czy ma jej wystarczająco dużo, aby odnieść zwycięstwo?

,,Kiedy patrzymy na śmierć albo na ciemność, lękamy się tylko nieznanego, niczego więcej.''

W tym tomie dowiadujemy się o przeszłości Lorda Voldemorta. Mamy okazję zobaczyć jego smutne dzieciństwo oraz początki "kariery", a także dowiedzieć się czegoś więcej odnośnie jego rodziny. Tom Riddle powinien być inny, jednak może wczesne odznaki miały znaczenie, a zostały przegapione? Na czym polega jego sekret?

,,-Czy pamiętasz, jak mówiłem, że ćwiczymy zaklęcia NIEWERBALNE, Potter?

-Tak.

-Tak, proszę pana.

-Nie ma potrzeby zwracania się do mnie per pan, panie profesorze.''

Kto będzie nowym nauczyciel obrony przed czarną magią? Jaki cel mają wyprawy Dumbledore'a? Czy Harry dowie się co dyrektor planuje i czy będzie w stanie odegrać jakąś rolę? Kto zostanie wybranką Harry'ego? Jak potoczy się los drużyny Gryfonów, gdy Harry zostanie kapitanem? Kto jest tytułowym Księciem Półkrwi i co przyniesie? Czy spisek Voldermorta się powiedzie?

,,Wielkość wzbudza zawiść, zawiść rodzi złość, złość sprzyja kłamstwom.''

Świat magii kreowany przez Rowling jest bardzo precyzyjny. Dialogi są dopracowane, bohaterowie są żywi i inteligentni, a akcja pędzi do przodu coraz szybciej wbijając w fotel czytelnika. Mam jednak mieszane uczucia, jak wspominałam na początku. Ciężko mi było w pewnych momentach. Czasami śmiałam się i uwielbiałam humor zawarty w książce, a czasami miałam ochotę wyrzucić ją przez okno, podrzeć i podeptać, ponieważ coś szło nie po mojej myśli. Czasami naprawdę było ciężko. Mam wrażenie, że zabrakło mi słów do opisania tej książki, ponieważ dalej nie mogę pogodzić się z końcem tej części i po prostu mam nadzieję, że to jakiś głupi żart, a jak znowu przeczytam ostatnie rozdziały okaże się, że miałam rację. Ale tak się nie stanie. Dlaczego? Ponieważ autorka naprawdę lubi się znęcać nad czytającymi (żartuję), czy po prostu to kwestia tego, że ciężko jest pogodzić się z czymś, co w pewien sposób boli? Z niecierpliwością wyczekuję końca tej serii, bo jak każdy (kto czyta ją po raz pierwszy) chcę się dowiedzieć jak się zakończy, a z drugiej strony już czuję stratę z powodu zbliżania się do końca.

Czy moja recenzja jest w jakikolwiek sposób zrozumiała? Bo mam wrażenie, że za bardzo pozwoliłam emocjom wyjść na przód, a myślom się schować.

Moja ocena: 10/10 (arcydzieło)