[67] Kasie West - ,,P.S. I Like You" -PRZEDPREMIEROWO

Pierwsza przeczytana książka w nowym roku. Pierwsza opublikowana recenzja w nowym roku. Jest takie stare powiedzenie, że tak jak zacznie się rok, taki będzie on cały. Nigdy nie zastanawiałam się czy się to sprawdza, ale po tej książce liczę, że się sprawdzi. Jesteście ciekawi kolejnej książki Kasie West? Ciekawi Was jej tematyka? Bo mnie ciekawiła bardzo i nie mogłam wytrzymać z podekscytowania! ;)

,,-Tu jest napisane: ,,Dzisiaj zajęcia laboratoryjne w sali trzysta jeden"- powiedział Cade, wymawiając wolno każde słowo. 

Odwróciłam się, mając ochotę strzelić go przy tym łokciem, ale trzymałam jednak ręce bezpiecznie przy sobie.

-Wiem, przeczytałam.

-Stoisz tu tak długo, że nie byłem pewien."

Lily to dziewczyna, która w swoich oczach uchodzi za osobę dziwną i nieciekawą. W rzeczywistości jednak jest bardzo oryginalną jednostką, że tak to ujmę. Ma własny styl, nie dopasowuje się na siłę do innych, a do tego słucha alternatywnej muzyki, którą zdaje się znać bardzo mało osób, a w jej szkole nikt. Z miłości do muzyki gra na gitarze i stara się pisać w swoim zeszycie, w którym robi i pisze praktycznie wszystko, teksty do piosenek, które sama układa. Posiada jednak pewnego rodzaju blokadę. Nie potrafi dokończyć żadnego tekstu, początek idzie jej bardzo dobrze, zwrotki są chwytliwe, jednakże brakuje im dalszych części, a nie może pokazać niedokończonych piosenek. 

,,Ludzie mają cię widzieć tylko z jednej strony,

wsłuchani we wszystko, z czym zwrócisz się do nich.

Bo ty łakniesz ich uwagi.

To twe najsilniejsze dragi.

Ty masz dwie natury,

czyli dwa oblicza."

Pewnego dnia na lekcji chemii zadręcza ją tekst piosenki jednego z zespołów, które słucha. Pozbawiona swojego zeszytu, zapisuje wers na ławce. Gdy następnego dnia przychodzi na znienawidzoną chemię zauważa, że ktoś dopisał kolejny wers. Lily z początku jest bardzo zdziwiona, ale później postanawia poznać tę osobę, która najwyraźniej ma coś z nią wspólnego. Nie ma jednak szczęścia w kontaktach z ludźmi, bo zawsze wychodzi na kogoś kim nie jest. Postanawia zatem dodać krótką zapiskę na ławce, a następnego dnia otrzymuje odpowiedź. I tak z znienawidzonej i nudnawej lekcji chemii nie może się jej doczekać, za sprawą korespondencji w formie listów, które zawsze czekają na nią pod ławką. Zaczyna bardzo dobrze porozumiewać się z tajemniczą osobą. Nie wie jednak kim ona jest, a ciekawość bywa męcząca... Czy gdy odkryje prawdę będzie zawiedziona? Czy może wręcz szczęśliwa skoro tak dobrze jej się rozmawia z adresatem listów? Czasami nie warto sądzić innych po pozorach, bo ludzie często ukrywają swoje wnętrze lub źle interpretujemy ich zachowanie.

,,-I to akurat na chemii. Jak można oczekiwać, że ktoś będzie na niej uważał?

-Ja lubię chemię.

-Powiem inaczej: jak można oczekiwać, że ktoś normalny będzie na niej uważał?

-Uważasz, że jesteś normalna?"

Szczerze powiedziawszy nie brałam pod uwagę faktu, że ta książka może mi się nie spodobać. Z triumfem oznajmiam, że nie myliłam się, a książkę pokochałam całym sercem! Jak wiecie czytałam do tej pory tylko jedną książkę tej autorki i była nią ,,Chłopak na zastępstwo", która spodobała mi się bardzo mocno. Jednak to właśnie TA książka sprawiła, że pokochałam autorkę całym sercem i nie mogę się doczekać kolejnych powieści (a na dodatek mam jedną do nadrobienia). Z każdą kolejną stroną zakochiwałam się od nowa. Zdecydowanie miło spędziłam przy niej początek 2017 roku. Liczę na więcej tak pozytywnych książek. Nie sposób jej przegapić. Do tego ta cudowna oprawa graficzna! Po prostu nie da rady się napatrzeć. W środku jak zawsze jest bardzo estetycznie, co zawsze sprawia mi ogromną radość, bo wtedy płynę po kartkach książki tak lekko i przyjemnie, że ciężko mi wrócić do rzeczywistości. Grzbiet także jest przepiękny, a jest to element książki, który często jest pomijany lub niedopracowany, a tutaj nic dodać nic ująć, jest dopracowany w każdym calu. Jestem w prawdziwym szoku, że udało mi się skupić na lekturze, tak bardzo byłam zachwycona grafiką książki :p. Uważajcie, potrafi zahipnotyzować ;).

Do tego jak wiadomo jestem na biol-chemie, więc temat chemii w książce bardzo mnie ucieszył, zwłaszcza, że okazała się ta lekcja dla Lily czymś, czego nie mogła się doczekać, bo tylko na niej miałam możliwość korespondowania z tajemniczą osobą... 

,,-Starałam się nie jęczeć.

-Zdaje się, że robisz dużo rzeczy, których starasz się nie robić. 

Może powinnaś przestać się starać."

Są książki, które po przeczytaniu wywierają pełno pozytywnych emocji i ta właśnie taką jest. Do tego jest tak przyjemna i lekka, że mogłabym jeszcze wiele o niej napisać! Główna bohaterka jest osobą inteligentną, oryginalną i wyrażającą siebie. Nie wyobrażam sobie lepszej lektury na początek roku niż tą. Książki Kasie West to gwarancja niezobowiązującej lektury, po której pozostają miłe wspomnienia. Dają też poczucie realności, ponieważ bohaterowie kreowani przez autorkę są niezwykle autentyczni i nieidealni, jak to bywa w prawdziwym świecie. Do tego pod pozorem miłej lektury możemy odkryć morał, który jest ujęty w sposób bardzo naturalny. Autorka jak zawsze skupia się też na relacjach między ludźmi, nie są jednak natarczywy, jak to czasami się w książkach zdarza, tylko bardzo swobodne i niewymuszone. Do lektury dostajemy także przepiękną oprawę graficzną i estetyczny środek książki. I jak tu się nie zakochać? Jak dla mnie jest to jak na razie najlepsza książka Kasie West, więc nie zwlekajcie, tylko w dniu premiery udajcie się do najbliższej księgarni. Nie będziecie żałować. Ta książka jest wspaniała!

Moja ocena: 9/10 (wybitna)

Za możliwość przeczytania książki przed premierą serdecznie dziękuję wydawnictwu: