[103] Victoria Aveyard ,,Szklany miecz"

Skończyłam pierwszy tom i przyszedł czas zabrać się za kolejny. Niestety nie udało mi się to tak jakbym chciała, między pierwszym, a drugim miałam odstęp jakiegoś miesiąca czasu. Co prawda jak dodawałam recenzję pierwszego tomu to kończyłam już drugi, ale w rzeczywistości tamta recenzja była z jakiś miesiąc przetrzymana (czekała na dopracowanie i w końcu się doczekała XD). Wyciągając wnioski, jak można się domyślić, nie za wiele pamiętałam z pierwszej części co utrudniało czytanie drugiej, ale dałam radę ;).

,,Nawet jeśli jestem mieczem, to nie zostałam zrobiona ze stali, 

ale ze szkła, i czuję, że powoli zaczynam pękać."

PRZYSZEDŁ CZAS NA WALKĘ

Mare Barrow wie, że nie jest jedyna, nie tylko ona ma Czerwoną krew, i posiada umiejętności Srebrnych, są też inni. Nowi. Nowa krew. Tak właśnie nazywa się osoby z mutacją krwi, z niezwykłymi umiejętnościami. Dzięki nim armia rebeliantów może przybrać na sile. A Mare zrobi wszystko, by ich ochronić i wyszkolić, tylko jakim kosztem? Czy nie pogubi się po drodze? Nie stanie kimś innym? 

ZDRADA DOTKNIE KAŻDEGO

,,Każdy może zdradzić każdego." Te słowa nie opuszczają Mare. Teraz już wie, że są prawdą. Nie wie zaś komu ufać. Ludzie, których kochała ją oszukali, jak wierzyć tym, którzy nadal ją kochają? Do tego dochodzi rządny krwi Maven. Bezwzględny, młody król, który za wszelką cenę chce ją mieć z powrotem. Mrok pomału ogarnia jej duszę, czy będzie potworem przed którym sama ucieka? 

DOPRACOWANE W KAŻDYM SZCZEGÓLE

W tej części naprawdę dużo się działo. Intryga wyprzedzała intrygę. Tutaj niczego nie można być pewnym. Autorka zadbała o najmniejsze szczegóły. Akcji było aż nadto. Nie było miejsca na nudę. Zaczynając książkę byłam pozytywnie nastawiona, ale kończąc ją zostałam w rozsypce. Po pierwsze kilka rzeczy złamało mi serce jak np. SPOILER  śmierć Shade'a * KONIEC SPOILERU. Po drugie koniec! A musicie wiedzieć, że nie miałam dostępu do trzeciego tomu (wyjazd) na czas, gdy skończyłam drugi, więc byłam załamana. Nie wiedziałam co ze sobą zrobić. Serio, kac długo się trzymał. 

A JEDNAK COŚ NIE PYKŁO

Podczas czytania czułam się naprawdę zaintrygowana. Nie wiedzieć jednak czemu nie mogłam się skupić, moje myśli ciągle gdzie fruwały. Nie miałam pojęcia co czytam. Tak się działo przez spory kawałek książki (gdzieś od 200 do 300 strony). Nie mogłam w ogóle ruszyć. Czytałam ledwie rozdział dziennie, co przyczyniło się do tego, że książkę czytałam ekstremalnie długo, czyli 6 dni. Jak ją skończyłam to byłam załamana, że tyle mi to zajęło, bo jest świetna, no ale ten czas... :/ Postanowiłam przez to dać gwiazdkę w dół, bo sama nie wiem, czy to kwestia książki czy mnie. Jak też wspominałam na początku miałam problem z ogarnięciem wspomnień z pierwszego tomu, bo nie kojarzyłam często o czym się rozprawia w danej chwili, a nie miałam możliwości przeczytania od nowa pierwszej części.

BOHATEROWIE I AKCJA NIE DAJĄCA SPOKOJU

W poprzedniej części polubiłam bohaterów, ale to w tej kilku z nich szczególnie przypadło mi do gustu. Mam na myśli Shade'a, Farley, Mare (choć muszę przyznać, że często działa mi na nerwach, ta jej zimność i nieczułość, wrrr, ale koniec końców jednak dalej ją lubię, uff), Cala, Killorna (za którym, łagodnie mówiąc, nie przepadałam w pierwszej części), Adę i Cameron :). Bardzo podobało mi się, że drugoplanowi bohaterowie dostali swoją dawkę uwagi i można ich było lepiej poznać. Co do akcji to jak już pisałam bardzo mi się podobała, choć z niewiadomych przyczyn uważam, że w pierwszym tomie było ciut lepiej. 

OPRAWA I GRUBOŚĆ

Bardzo podobają mi się graficznie te książki, a nie pamiętam czy już o tym pisałam. Moją ulubioną okładką jest właśnie ta ,,Szklanego miecza". Te korony są po prostu piękne :). Dużym plusem też jest fakt, że ta książka to taki grubasek. Uwielbiam takie sytuacje, więc dziękuję za to autorce :p.

PODSUMOWUJĄC

Szklany miecz to naprawdę dobra, pełna szczegółów, akcji, intryg i zdrad kontynuacja. Myślę, że jeżeli kogoś zawiodła pierwsza część to być może powinien dać szansę drugiemu tomowi, wypadł lepiej jeżeli chodzi o ilość. Dużo się dzieje, dużo emocji i dużo zranionych uczuć. Ciut bardziej wolę pierwszy tom, ale tak naprawdę ciut, ciut. Uważam, że ten był bardzo dobrze napisany pod względem wszystkich wydarzeń (autorka miała dużo pomysłów i dbale o nich pisała) i bohaterów, których można nieco lepiej poznać, zwłaszcza tych drugoplanowych. Na pewno odradzam przerwę pomiędzy tymi dwoma częściami, bo ciężko później zrozumieć o czym mówią bohaterowie, jak nawiązują do czegoś z pierwszego tomu. Nie pozostaje mi nic, jak polecić Wam i tą część ;).

OCENA: 8/10 (rewelacyjna)

* Jeżeli chcesz zobaczyć spoiler, wystarczy, że zaznaczysz to miejsce na niebiesko myszką. 

** Wszystkie grafiki z cytatami pochodzą od Moondrive (bodajże z newlestter'a) i nie są moją własnością. 

Zamierzacie przeczytać? :) Czytaliście pierwszy tom? Ja usycham, bo chcę trzeci :(. Moje czytelnicze serce jest smutne. A jak na razie nie zapowiada się, bym miała okazję go przeczytać... :/

P.S. Muszę troszkę podrobić z recenzjami, bo mam za dużo wersji roboczych, a później pewnie co innego bym napisała...