[113] Paulina Hendel ,,Żniwiarz. Pusta noc."

Wierzycie  w duchy, przepowiednie czy zjawiska paranormalne? Nie, no cóż pewnie Wasze życie jest nudne, niczego się nie boicie, nic Was nocami nie nęka... Żartuję. A tak na poważnie, książka jest naprawdę niezwykła, a zaraz opowiem Wam dlaczego ;).

GŁÓWNA BOHATERKA JEST ZAWSZE JEDNA, ALE...

Magda to dwudziestolatka, która wydaje się zwykłą dziewczyną. Pracuje w księgarni, mieszka w małym miasteczku o nazwie Wiatrołom, nic szczególnego. Ale to tylko pozory. Ona wie więcej niż inni mieszkańcy, no może nie tylko ona. Jej wujek, Feliks, jest żniwiarzem. Osobą, która tropi upiory, zmory i inne słowiańskie duchy, by mieszkańcy wiedli spokojne i bezstresowe życie, o niczym nie mając pojęcia. Jego głównym zadaniem jest odsyłanie ich do świata im przysługującego, do Nawii, świata zmarłych. 

...NIE W TYM PRZYPADKU, BYNAJMNIEJ NIE DO KOŃCA

O czym mówią te dwa tytuły? No cóż, troszkę ciężko to wyjaśnić. Magda jest główną bohaterką, ale możemy śledzić historię oczami innych osób, np. Feliksa. Z początku może wydawać się to denerwujące, ale zapewniam, że takie nie jest. Tak naprawdę jest to cudowny zabieg! Dzięki niemu możemy dowiedzieć się o wiele więcej niż byśmy chcieli, możemy obserwować sytuację z boku. 

STYL PISARKI

Jak dla mnie wszystko było naprawdę przyjemne. Szybko przyzwyczaiłam się do tej różnorakiej narracji. Ba, ja nawet nie czułam zmian. Autorka naprawdę płynnie i perfekcyjnie opanowała te różnice. Nie znalazłam żadnych zgrzytów, choć pamiętam, że pewne słowo pojawiało się jak na mój gust zbyt często, bo inaczej nie zwróciłabym na nie uwagi, ale już nawet nie pamiętam co to za słowo xD. Taaa... Ogólnie rzecz biorąc zostawiam styl bez zarzutów. Jedyne co mi się w książce nie spodobało to polskie imiona, jak dla mnie jedyny minus. Po prostu nie przepadam za nimi w książkach, ale aż tak mi też nie przeszkadzają. 

OPRAWA GRAFICZNA 

Tutaj można pisać eseje na temat tej cudownej okładki. Pamiętam, że ,,The Call. Wezwanie'' zachwyciło mnie tą swoją trójwymiarowością, ale ta jest o wiele lepsza! Kawał dobrej roboty, dla grafika należą się ukłony. Czwarta Strona ma się kim poszczycić ;). W środku każdy rozdział zdobi malutki obrazek, powtarza się on, ale mimo to urok został zachowany. 

PODSUMOWANIE

Żniwiarz. Pusta noc to genialna historia mocno zaczerpnięta słowiańską demonologią i wierzeniami ludów. Ułożona jest w genialny i bardzo nieprzewidywalny sposób! Ja zakończenia w życiu bym się nie domyśliła. Ta książka jest tak barwna i pełna emocji, że nie da rady spać spokojnie, gdy już się naczyta o tych zmorach, bezkostach i innych upiorach. Autorka odwaliła kawał dobrej roboty. By umilić czas czytelnikowi, wplotła w historię inne wątki, dzięki czemu nie śledzimy historii oczami tylko jednej osoby, mamy wgląd w to, jak sytuacja wygląda z boku. Jest to na pewno trudny zabieg, ale pisarka płynnie i bez żadnych niedociągnięć przeszła przez niego. Ja jestem zachwycona! Co do oprawy graficznej to także brak słów. Naprawdę piękna i porządna! Szkoda, aż dawać ją na półkę. Osobiście polecam ;). 

OCENA: 9/10 (wybitna)

_____________________________________________________________________________

Co do mojej długiej nieobecności... znowu to mam wyrzuty sumienia... znowu i postanowiłam się wytłumaczyć znowu. Czytanie ostatnio idzie mi trochę gorzej jak już wspominałam, po prostu mam nawał wielu rzeczy związanych ze szkołą. Na kolejne dwa tygodnie jestem zasypana sprawdzianami. Nie przesadzam, serio jest ich bardzo dużo. Ciemne strony liceum. Poza tym w tamtym tygodniu zachorowałam w weekend i choć miałam spędzić go na komentarzach i blogu, to nie byłam w stanie wysiedzieć i dałam spokój. Teraz dalej jestem chora, co wiąże się z zaległościami w szkole spowodowanymi nieobecnością, ale jest to stan wychodzenia, który mogę uznać ze lekkie przeziębienie. Także nie będę obiecywać kiedy znowu napiszę. Nie chcę czuć takiego zobowiązania. W weekend na pewno zajrzę, ale czy znajdę czas w tygodniu? Nie wiem, zobaczę. Niestety muszę się do tego przyzwyczaić.

P.S. Bez cytatów, bo książkę czytałam przez cały tydzień po rozdziale/dwóch w zależności jak czas mi na to pozwalał, dlatego też nie skupiłam się na zaznaczaniu czegoś ciekawego. Postaram się to nadrobić, bo właśnie zaczęłam drugą część :).