[65] Jennifer L.Armentrout ,,Origin"

Jak pamiętacie z recenzji trzeciej części seria pomału zaczynała mnie denerwować i nie podobać się. Jak jest z tą częścią? Autorka zawiodła mnie całkowicie czy może jednak podniosła trochę swój poziom?  Co się stało z Kat? Czy jest szansa na szczęście? Kto jest wrogiem, a kto przyjacielem? 

,,Zawsze jest wybór. To jedyna rzecz, której nikt nam nie może odebrać."

Po udanej uciecze z Mount Weather, Dawson ma szansę odżyć dzięki uratowaniu Beth. Za to Daemon jest w stanie załamania, nie udało się. Uciekli wszyscy, ale Katy została. Droga ucieczki dla niej była nie możliwa. Jeszcze nie wie co zrobi, ale obiecał sobie, że zrobi totalnie wszystko, aby ją uratować. Nic i nikt go nie powstrzyma. Brutalna prawda jest ciężka, domyśla się, że z Katy dzieją się niedobre rzeczy, a on musi dać im kres na zawsze.

,,To zabawne, że do takich wniosków 

dochodzi się najczęściej na końcu, gdy sytuacja jest najgorsza. 

Gdy twoje uczucia są najsilniejsze, nie powiesz o tym na głos, nie zrobisz tego, co trzeba. 

Dopiero po fakcie, gdy jest już za późno, zauważa się, co trzeba było zrobić lub powiedzieć.''

Katy pozostaje tylko przeżyć. Nie wszystko poszło zgodnie z planem. Nie udało jej się uciec, a teraz jest tutaj, w miejscu, którego nie zna, ale wie, że może zdarzyć się wszystko. To miejsce to strefa 51. Pozostaje kwestia Blake'a, bo przecież dobrze pamięta, że to on zabrał jej opal, dzięki któremu wydostałaby się stąd bez przeszkód. Przecież łączył ich cel, oni chcieli Beth, a on swojego przyjaciela. Co poszło nie tak w takim razie? 

,,Czasami słowa były takie banalne. 

Potrafiły być potężne, ale w tak wyjątkowych sytuacjach jak ta słowa nic nie znaczyły.''

W którym momencie nie nakryli jego prawdziwych intencji, przecież już raz ich oszukał, co ich podkusiło, aby zaufać mu ponownie? Jednak teraz musi martwić się grupą Daedalus, która brzmi jak szaleńcy. Mówią rzeczy, które Katy zaczyna brać pod uwagę, jednak z drugiej strony ich działania są przerażające. W takiej sytuacji kto jest wrogiem, a kto przyjacielem? Kto mówi prawdę, a kto kłamie? 

,,Nigdy nikogo do końca nie poznasz."

W tym tomie spodobało mi się to, że rozdziały pisane są naprzemiennie z perspektywy Katy i Daemona, bo naprawę pochwalam taki zabieg. Akcja pędzi już od pierwszej strony i nie zatrzymuje się nawet na chwilę. Jest dużo przeżyć, bólu, sekretów i kłamstw, a jak wiadomo to budzi ciekawość końcem... To była bardzo ciekawa część i na pewno lepsza od trzeciej. Tamta była okropna, a ta podciągnęła całą serię Lux w górę, bo ja odzyskałam wiarę w autorkę. Podobało mi się miejsce akcji, bo nie było czasu na nudę. Niezaprzeczalnie ta część jak na razie podobała mi się chyba najbardziej z całej serii, także ją polecam :).

Moja ocena: 8/10 (rewelacyjna)