[124] Jane Austen ,,Duma i uprzedzenie"

Dawno temu doszłam do wniosku, że są książki, których wstyd nie znać. Nie ważne czy spodobają się czy nie, choć raz należy je przeczytać. Z tych powodów nieznaną mi z akcji ,,Dumę i uprzedzenie" chciałam od dość dawna przeczytać. Jak więc wypadła, czy było warto?

,,Nigdy nie współczuje się tym, co się nie skarżą" 

DO ZAMĄŻPÓJŚCIA POTRZEBNY JEST KAWALER (I TO NIE BYLE JAKI)

Elizabeth (w spolszczonych wersjach: Elżbieta, a w skróconej angielskiej wersji: Lizzy) Bennet to młoda, inteligentna kobieta z zabawnym podejściem do wielu spraw. Rodzina jej nie jest zbyt zamożna, dlatego Bennetowie mają nie lada problem, muszą wydać za mąż pięć dorosłych córek. Nie jest łatwo znaleźć odpowiedniego kandydata. W pewnym momencie pojawia się iskierka nadziei, do sąsiedztwa obok wprowadza się młody, przystojny, a na dodatek zamożny człowiek... Jak się okazuje nie jest sam, zabrał swojego najlepszego przyjaciela. Szansa jest podwójna czy jednak coś stanie na przeszkodzie? 

POWIEŚĆ DO KTÓREJ CZĘSTO ODWOŁUJĄ SIĘ PISARZE W SWOICH KSIĄŻKACH 

Ta historia to chyba najpopularniejsza książka Jane Austen. Nieraz zdarza się, że w różnych powieściach jest jakieś małe nawiązanie. Mało kto jej nie zna, jedni z filmu, inni serialu, a jeszcze inni z książki. Ja w końcu postanowiłam ją przeczytać, jako, że film i inne ekranizacje były mi obce, nie znałam fabuły, oprócz zakończenia, którego prawdę powiedziawszy po prostu się domyśliłam. Mimo wszystko takie klasyki warto znać. Styl pisania jest inny, ale nie znaczy to, że jakiś gorszy, po prostu na początku trzeba się trochę przyzwyczaić, a później szybko leci czytanie. Pokusiłabym się nawet uznać je za bardzo przyjemne ze względu na ten lekko archaiczny styl.

O BOHATERACH - PAN DARCY, LIZZY, PAN BINGLEY, JANE I INNI

Zaczynając od głównej bohaterki, czyli Elizabeth, uważam, że była bardzo ciekawą osobą i cieszę się, że to ona była na głównym planie. Jej nieco sarkastyczny humor i chęć ożenku z miłości, a nie ze względu na wszelkie dobrobyty materialne, tak bardzo mi się spodobał, że zyskała moją sympatię. Do tego dziwne uprzedzenie wobec Darcy'ego także było ciekawe... Jej siostra Jane, była osobą w moim mniemaniu niemal świętą, wszystkich stawiała w dobrym świetle, a mimo ich wad, nadal uparcie szukała zalet lub tłumaczyła złe postępowania, z jednej strony ta naiwność tak bardzo mnie irytowała, a z drugiej jej postać nie miała tak dużego głosu, bym cały czas musiała o tym myśleć. Pan Darcy to bohater, którego polubiłam za to jaki był, jego duma w pewien sposób mnie bawiła, no więc trafił do grona lubianych. Jeśli zaś chodzi o pana Bingley'a to mimo iż było go trochę, to nie byłam w stanie wyłapać jego charakteru i pozostał mi obojętny. Co do innych bohaterów, siostry Lizzy strasznie mnie irytowały, ale chyba najbardziej dała popalić pani Bennet. Nie zyskała mojej sympatii, gdzie tylko się pojawiła to urządzała jakąś dramę i po prostu mnie irytowała. Pozostali o których nie wspomniałam byli mi po prostu obojętni.

WSZELKIE EKRANIZACJE POWIEŚCI

Najbardziej znaną ekranizacją jest z 2005 roku z grającą tam Keira Knightley oraz mini serial z 1995 roku z grającym tam Colin'em Firth i Jennifer Ehle. Jak wiadomo pełno też jest różnych przerobionych wersji (z tego co widziałam jest wersja z udziałem zombie - tak dla przykładu). Ja osobiście oglądałam dwie. Pierwszy film (ten z 2005) bardzo mi się spodobał. Ten styl, klimat i ujęcie wszystkiego wypadło moim zdaniem bardzo dobrze. Z początku sceptycznie podchodziłam do pana Darcy'ego, a raczej aktora go grającego, ale później z dalszą częścią filmu coraz bardziej mi się podobał, więc cieszę się, że to on zagrał w filmie. Co to mini serialu to po pierwszym odcinku odpuściłam... Słyszałam, że serial jest lepszy niż film, ale mnie po prostu nudził. Nie obejrzałam do końca nawet tego pierwszego odcinka, nie dałam rady. Co do wersji bollywood to bardzo mi się podobała. Dlatego też o niej wspomniałam, bo chciałam ją gorąco polecić ;).

PODSUMOWUJĄC

Duma i uprzedzenie to klasyk, a takowej książki wstyd nie znać. Warto poznać nieco archaiczny styl, a także oderwać się od teraźniejszości i przekonać się co kiedyś ludzie czytali. Później można snuć różnorakie refleksje, porównując dzisiejszych ludzi z tymi dawniejszymi. Do tego dochodzą niesamowici bohaterowie jak Elizabeth czy pan Darcy. Niby romans, a jednak niesie ważne przesłanie, które mówi o tym, by nie oceniać ludzi po wyglądzie i pierwszym zachowaniu. Bardzo książka mi się spodobała i na pewno sięgnę po inne książki autorki.  

OCENA: 9/10 (wybitna)

Czytaliście coś Jane Austen albo z serii Angielski Ogród? Bo ja mam w zamiarze kiedyś przeczytać calusieńką serię :).

P.S. Jakby kogoś to ciekawiło to cytaty są kolejno na tłach z filmu: najpierw film 2005, później 1995,  a na końcu wersja bollywood.